Deze tijden en ik..

Ik ben Clémence Vansteenkiste, 23 jaar en woon samen met mijn moeder, broer en zus die een tweeling zijn van 20 jaar in Roeselare. Ik heb ook nog een oudere zus van 27 jaar die niet meer thuis woont. Ik ben trotse ‘tatie’ van 2 kleine schatjes, baasje van een lief hondje en verloofde van een geweldige jongen. 

Ik zit in mijn 2^ejaar graduaat maatschappelijk werk, na dit jaar heb ik nog een jaar te gaan. Voor deze opleiding heb ik 3 jaar in de verkoop gestaan, wat de logische stap was na mijn opleiding mode en verkoop. 

Waarom heb ik deze blognaam gekozen?

Ik heb deze blognaam gekozen omdat we op dit moment in een korte tijd door vele veranderingen gaan.

Dit is ook gelinkt aan mezelf en het leven in het algemeen. Er zijn doorheen het leven vele veranderingen en verschillende fasen die gebeuren. Ik ben daar heel erg mee bezig omdat ik zelf moeilijk tegen veranderingen kan. 

De inspiratie komt van het nieuwe album van Justin Bieber, waar ik fan van ben en me toch in deze tekst kan vinden. 

Hoe ga ik om met de coronasituatie?

In het begin zat ik er niet echt mee in omdat het nog ver van ons bed was. Wanneer het in Europa binnenkwam werd ik onbewust toch wat geïnteresseerder in het onderwerp. Ik hoorde van de oudere mensen en de risicopatiënten. Sindsdien ging ik niet meer bij mijn omaatje en opaatje op bezoek wat ik normaal 3x in de week deed. Ik belde wel af en toe maar dit vonden ze vreemd want ‘het zal wel overwaaien, je moet daar niet mee inzitten’, dit was telkens hun antwoord. 

Enkele dagen voor de grote maatregelen in België ging ik naar de dokter op controle. De dokter zei me vanaf nu thuis te blijven en niet meer buiten te komen omdat ik risicopatiënt ben. Gelukkig mag ik wel nog sporten in open lucht en met mijn hondje gaan wandelen. Toen ben ik een klein beetje beginnen paniekeren en heb ik daar mijn gezin bij betrokken om de maatregelen heel erg serieus te nemen. 

Wat doet deze situatie met mij?

Ik kan er niet omheen dat deze situatie moeilijk is, net zoals vele anderen heb ik nood aan sociale contacten en hou ervan om bij mijn vrienden en familie te zijn. Wij hebben een groot gezin wat zijn voor-en nadelen heeft. Het grootste voordeel is dat mijn vriend hier inwoont en een deel van het gezin is. Iedereen komt goed overeen en we hebben veel dezelfde interesses, voor deze tijden deden we ook samen aan sport en spelletjes en dit zetten we ook voort. Aan de andere kant zitten we allemaal thuis in dezelfde ruimte en hebben soms ook onze ademruimte nodig en dan kan er soms kibbeling ontstaan.

Ben ik bang?

Ja, ik ben vooral bang om wie het nog zal krijgen en wat er allemaal van ons afgenomen zal worden. 

Tips voor mezelf?

-       1 keer per dag naar het nieuws kijken. Ik ben er toch veel mee bezig dus is het niet nodig om elk uur van de dag extra eraan blootgesteld te worden. Als er veranderingen zijn dan hoor je dit wel na die ene keer in het grote nieuws.

-       Zolang we kunnen, en veilig zijn, buiten de tijd spenderen. Ik sport al veel dus dit zeker niet laten schieten en zoveel mogelijk oplossingen zoeken om ‘gewoon’ te blijven doorgaan. 

-       Realistisch blijven, ‘het kan, maar probeer het van je af te zetten’. 

-       ‘Blijf in uw kot en uit de koekenkast’.